Wartownik terapeutą

Od Redakcji Portalu

Pani Marta Kurpińska: od 2002 roku uczestniczka obozów klikerowych, w tym od 2006 roku, jako prowadząca własne zajęcia. W latach 2004 – 2007 w warszawskiej Fundacji "Razem Łatwiej – Zwierzęta Przełamują Bariery" Pani Marta prowadziła testy predyspozycji oraz szkolenia teoretyczne i praktyczne dla wolontariuszy i ich psów. Obecnie związana jest z Fundacją Terapeutyczną DogoDogo. Jest także członkinią Polskiego Towarzystwa Etologicznego oraz uczestniczką Programu Rozwoju dla Pokoju "Ambasadorzy Empatii" (Nonviolent Communication) Od 2004 roku Pani Marta zorganizowała i przeprowadziła szereg pokazów szkolenia. Autorka jednego z pierwszych w Polsce artykułów o szkoleniu klikerowym (dwumiesięcznik ZKwP “Pies” nr 6 (308) / 2004).

W styczniu 2001 roku w domu Pani Marty pojawił się pies, od którego przygoda z dogoterapią się rozpoczęła. Imponujący wyglądem o doskonałym charakterze - HD-A, ED-0/0, DYMITR MOGADOR Willa Taira (Slavny Vitjaz iz Russkoi Dinastii x Mafra Willa Taira) urodzony 22.11.2000 roku. Champion Polski, Champion Klubu Czech, Młodzieżowy Champion Polski, Zwycięzca Polski '02 - to tylko część z pokaźnej kolekcji osiągnięć Dymitra na wystawach psów rasowych. Pies ten wyróżnił się nie tylko wspaniałym eksterierem i nienagannym zdrowiem, ale także cudownym charakterem, który pozwolił mu zostać pierwszym polskim Czernyszem - psim terapeutą. Niestety dnia 04.02.2010 Dymitr odszedł za Tęczowy Most....
 

Wywiad

Rozmawiamy z Martą Kurpińską, szkoleniowcem pozytywnym, właścicielką Dymka - pierwszego w Polsce Czarnego Teriera terapeuty.

1. Skąd pomysł, że pies wartowniczy nadaje się na terapeutę?

Czernysz jest niesamowicie na stawiony na kontakt z człowiekiem, doskonale wyczuwa jego nastroje i robi wszystko, aby poprawić mu humor. Jest również towarzyski i inteligentny. Jako pies wartowniczy miał być nieufny wobec obcych i faktycznie część przedstawicieli rasy ma tę cechę, ale wiele z nich jest bardzo otwartych - to zapewne dziedzictwo po nowofundlandzie. Na pewno jednak nie każdy czernysz nadaje się na terapeutę. Ogromne znaczenie ma sposób wychowania. Mój Dymek (Dymitr Mogador Willa Taira) był szkolony pozytywnie, dlatego każdy kontakt z człowiekiem kojarzy mu się z przyjemnością i zabawą.

Plusem Czarnego Teriera jest wzrost - dzieci na wózkach mogą go dosięgnąć, a osoba niewidoma opierając dłoń na grzbiecie może wyczuć, czy wykonuje on jej polecenia. Wzrost jest przeszkodą tylko w pracy z bardzo małymi dziećmi, zwłaszcza że to pies ruchliwy.

2. Jak zaczęła się Wasza przygoda z dogoterapią?

W mojej rodzinie pojawiło się niepełnosprawne dziecko i zaczęłam się zastanawiać, w jaki sposób można by mu pomóc, używając do tego psa. Dymek wydawał się do tego stworzony. Zaczęłam więc sama wymyślać ćwiczenia. Wiele dowiedziałam się z internetu i podczas obozów klikierowych. Pierwszym dzieckiem spoza rodziny, któremu próbowałam w ten sposób pomagać, był znajomy 8 letni chłopiec z ADHD. Dymek jest tak wyszkolony, że nie reaguje na krzyk tylko na komendy wydawane normalnym tonem. Chłopiec musiał więc się bardzo starać, bo dopiero wtedy pies go słuchał. W 2004 r. narodził się pomysł utworzenia warszawskiej filii gdańskiej fundacji Dogtor i dostałam propozycję współpracy. Po około roku działalności założyliśmy własną fundację Razem Łatwiej, która działa do dziś.

3. Na czym konkretnie polega praca dziś już emerytowanego Dymka?

Brał udział w zajęciach aktywizujących np. najpierw dawaliśmy pokaz wyszkolenia, a potem szliśmy między dzieci, które mogły się z nim bawić, wydawać polecenia, głaskać. Uczestniczyliśmy także w olimpiadach dzieci niepełnosprawnych, balach fundacji "Usłyszeć Świat", pokazach w szkołach. Dymek wykonywał polecenia dzieci, czasem był przebierany w śmieszne stroje. Prowokował do ruchu.

4. Ile czernyszy pracuje w dogoterapii?

Według mojej wiedzy Dymek jest jedynym czworonożnym terapeutą tej rasy w Polsce, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych w dogoterapii pracuje ponad 20 czernyszy. Co ciekawe, w Rosji nikt się tym nie zajmuje.

Rozmawiała Urszula Charytonik

Wywiad ukazał się w miesięczniku "Mój Pies" nr 9/09

Do Portalu przesłała p. Marta Kurpińska